کاریابی - استخدام قراردادی

استخدام قراردادی 

همانگونه که از نام استخدام قراردادی مشخص است، به رابطه بین کارفرما و کارگر یا کارمند که بر اساس یک قرارداد بری استخدام و انجام کارهایی در مقابل دریافت حق الزحمه ، استخدام قراردادر گویند. به طوری که در طی این قراداد استخدامی تمام تعهدات طرفین قرارداد درج می شود و تمام شرایط همکاری به صورت صریح و وران گنجانده می شود از جمله این شرایط می توان به موارد شرح نوع همکاری ، عنوان کار ، مبلغ و شرایط پرداخت ، شرح وظایف م مدت زملن همکاری و غیره اشاره کرد. 

انواع استخدام قراردادی کار دولتی 

استخدام قراردادی طبق قانون کار به سه دسته  اصلی تقسیم بندی شده است :

 قرارداد استخدام رسمی

قرارداد استخدام پیمانی 

قرارداد استخدام خدماتی یا قرارداد کاری 

این سه نوع قرارداد استخدامی بندها و مفادهای مشترکی دارند ولی هر کدام به شرایط خاصی وابسته هستند. 

استخدام قراردادی به صورت رسمی کارکنان دولت

قرارداد استخدام رسمی بیشتر برای کارکنان دولت  می باشد و کارکنان دولت برای پیشبرد مشاغل ومسئولیت های ارگان های دولتی فعالیت می کنند. 

در استخدام قراردادی رسمی ، کارکنان بایستی شرایط خاصی را داشته باشند و بر اساس  شغل محوله گزینش های مربوطه و سپس دوره های لازم و پیش نیاز را گذرانده باشند. 

در نظر داشته باشید که کارکنانی که بر اساس  قرارداد استخدام رسمی فعالیت می کنند ، از لحاظ حقوقی، زیر نظر نظام استخدامی کشور و همین‌طور قانون مدیریت خدمات آن هستند. این افراد تحت پوشش بیمه‌ای قرار گرفته و مشمول این هستند که جزو صندوق بازنشستگی کشور باشند.

کارکنان مشمول قرارداد استخدام پیمانی

این افراد برای انجام کارهای تصد ‌گری در ارگان ‌های اداری و دولتی پذیرفته می‌شوند. افراد استخدام شده‌ تحت قرارداد پیمانی، زیر نظر آیین‌نامه استخدامی پیمانی بوده و از منظر حقوقی، تحت پوشش صندوق تامین اجتماعی قرار می‌گیرند. البته باید بدانید که این افراد، همانند استخدامی ‌های رسمی نبوده و استخدام آن‌ها منوط به پیمان­نامه­‌ای است که طبق آن در یک ارگان دولتی مشغول به کار شده‌­اند.  برخی قرارداد پیمانی را استخدام نیمه رسمی نیز می‌دانند؛ چرا که در صورت تداوم و رضایت از عملکرد افراد امکان تمدید قرارداد و یا حتی ارتقاء و استخدام بصورت رسمی برای آنها وجود دارد.

قرارداد استخدامی کارکنان خدماتی:

افرادی که طبق این قرارداد استخدامی ، در بخش های دولتی مشغول به کار می گردند، کارهای خدماتی و مسئولیت پشتیبانی بخش ‌های اصلی را عهد ‌دار می ‌شوند. در واقع می توان گفت که این افراد کارهایی مثل آرایشگری، آشپزی، سرایداری، رخت­شویی و … را انجام می‌ دهند. این افراد نیز همانند دو گروه اول، از منظر حقوقی، تحت پوشش قانون تامین اجتماعی هستند. البته فراموش نشود که کارمندان خدماتی بخش‌های دولتی، از لحاظ استخدامی و اداری، مشمول قانون کار می‌گردند.